İz Bırakıp Gidenler
Yine kederler yaðmýþ baktým gönül daðýma
Sözlerimdeki sitem kin nefret güdenlere
Acýlar fidelenmiþ, viran olmuþ baðýma
Sözlerimin en çoðu býrakýp gidenlere
Býrakýp gidenlere hem kýrgýn hem dargýným
Ondan kalan ne varsa en çok onla sargýným
Ne eksik ne de fazla yollar kadar yorgunum
Sitem edecek isem tez veda edenlere
Tez veda edenlere söyleyecek sözüm yok
Dünyalar onun olsa andolsun ki gözüm yok
Yaþam kördüðüm olmuþ kolay kolay çözüm yok
Ne yazýk yolum düþtü çoðu kez nadanlara
Çoðu kez nadanlara boyun eðenler gördüm
Gücüm yettiði kadar nice defterler dürdüm
Ne kadar kötü varsa araya duvar ördüm
Nice aðýtlar kaldý gencecik fidanlara
Gencecik fidanlara hep zalimce kýydýlar
Yalan dolan sözlerle iftiralar yaydýlar
Her ne söz verdilerse birer birer caydýlar
Kirlenmiþlik doðalmýþ, beslenip tadanlara
Beslenip tadanlara ne desek söylesek boþ
Bu zehirden içenler olur bir anda sarhoþ
Ondan sonra farketmez, ister gürle ister coþ
Gönül kapýmý açtým yalnýzca þadanlara
Yalnýzca þadanlara el uzattým sen de tut
Ýstersen uykusuz kal yalnýzca beni uyut
Aklýna gelir isem böyle bir þiir okut
Belki armaðan olur o eþsiz handanlara
Dostelinin sözü söz, budur kavli kararý
Güzel insan olana olmaz asla zararý
Böylesine sevdikçe tükenir tüm efkarý
Yüreðinde yer vermez kin nefret güdenlere
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.