Ne huysuz birisin be adam. Kim bilir kimleri yüreðine sýðdýrdýn da, bir tek sen sýðamadýn kendi yüreðine.
Geleni aðýrlayan bir han, gideni uðurlayan uþak gibi.
Ne çok boþ çerçeve asýlý duvarýnda. Ne çok silüet görüyorum suratýnda.
Çýðlýk çýðlýða seslenir de yüreðin, kimseler duymaz yalnýzlýðýn feryadýný.
Huysuzluk etme de, Halil Esen’in dediði gibi; al yalnýzlýðýný karþýna, otur bu akþam salaþ bir meyhanede. Ýki kaþýk raký iç, doya doya sohbet et kendinle. Biriktirdiðin anýlarý tazele, gerekirse kahrol.
Biliyorum, sen yalnýzlýðýna bile huysuzluk edecek, içtiðiniz iki kaþýk rakýyý bile zehir zýkkým edeceksin. Ama kim bilir, belki de birilerine teþekkür edeceksin. Çünkü tam da o an, gidenlerin yanlýþlarýyla coðaldýðýný göreceksin.
Merak etme, sen tazeledikçe anýlarý, doldurursun içindeki boþluðu.
Geçmiþten bugüne, hayatýna dokunan kim varsa, çýkar fikrinden, uykuyu haram etme kendine. Özgür býrak yüreðini kanatanlarý. Seni azaltmayý hedefleyip, kendini çoðaltanlarý.
Sorma, sorgulama sen neredesin, hangi coðrafyada, hangi mekanda, kiminlesin? Ýyi misin, sað mýsýn diye?
Ah be huysuz adam ah. Bilirim... Sen yine sevdiklerine kýyamaz, sormadan durmazsýn! Dert etme! Þimdi onlar kalabalýklar içinde dolaþýp, kendilerini avutmaktadýr. Ne zaman ki o kalabalýklar daðýlýp da gider, iþte o zaman; nostaljik bir þarký gibi hatýrlanýrsýn.
Olsun be huysuz adam. Varsýn olsun. Þarký dinlemek de güzeldir. Her asra, her yüreðe dokunur þarkýlar.
Aa.. Amma da yaptýn. Yine aklýna o mu geldi huysuz. Seni sulu göz seni. Hadi duygusallýðý býrak da anlat bakalým. Sana sunulan bu müstesna ömrünü istese, hiç tereddüt etmeden verirdin ona deðil mi?
Býrak artýk bu iç karartýcý düþünceleri. Bak yalnýzlýðýn da sýkýldý gayrý. Yeterince içtin, yeterince aný tazeledin, yeterince küfrettin kendine. Hadi kalk da gir yataða ve uyu. Kim bilir sabah uyandýðýnda ruhun, yeniden arýnmýþ bir þekilde hiçliðe uyanýrsýn.
Bu arada, seni sevdiðimi söylemeyi unuttum haberin olsun.
Neyse, yarýn uyandýðýnda, iki kere, beþ kere, on kere söylerim sevdiðimi.
Ve sabah ezaný sonrasý. Allahu Ekber Allahu Ekber
Hayýrdýr? Kim öldü sabah erkenden sela okunuyor?
Eyvah bizim huysuz öldü galiba. Allah rahmet eylesin. Bak gördün mü? Güya sevdiðimi söyleyecektim ona.
Doðrusunu istersen, çok güçlü, çok güven verici, yardýmsever, sevecen biriydi. Ama hiç aný biriktiremedi aþka dair. Kayda deðer ne kadar anýsý varsa, kendisiyle gömülüp gitti garibim...
Ýmam; nasýl bilirdiniz? diye sorduðunda, "iyi bilirdik" modasý bile cýlýz ve riyalýydý. Çünkü o güzel adamý hiç seven olmadý!!!
Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüma Efkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.