Güne uyanmak; umuda uyanmaktýr. Güne uyanmak; öz bilince uyanmaktýr. Dünü geride býrakýp yarýna uyanmaktýr. Acýtsa da, özleme uyanmaktýr. Belki huzurlu bir ayrýlýða, belki sancýlý bir kavuþmaya uyanmaktýr. Güne uyanmak; sana uyanmaktýr. Aþka uyanmaktýr. Sevgiye uyanmaktýr. Mutluluða uyanmaktýr. Çocukluða uyanmaktýr. Neþeye uyanmaktýr. Sevince uyanmaktýr. Heyecana uyanmaktýr. Kavgaya uyanmaktýr. Kim bilir belki bir doðuma, ya da ölüme uyanmaktýr. Güne uyanmak; sarýlarak barýþa uyanmaktýr. Güne uyanmak; acýsý, tatlýsýyla yaþamýn özüne uyanmaktýr. Güne uyanmak; tebessüm ederek, sevdiklerine; senin de günün aydýnlýklar olsun demektir! Öyleyse yakýn veya uzak farketmeksizin; sevdiklerimin, sevenlerimin günü aydýnlýk an’ý mutluluk olsun!
Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüma Efkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.