Maviyle bir bütün olan hücrelerim Kýyýlarda ateþ çemberinde nöbet tutan ruhum. Sokak lambalarý altýnda volta atan gölgem. Bir yanar dað kraterinde, Yalýn ayak yürüyen kelimelerim. Yastýk altýnda geceyi bekleyen, Coþkulu göz pýnarlarým. Anason kokan sarhoþ þiirler.
Yer gök arasý boþluða asýlý düþünceler. Yaþam ile ölüm arasý gelip gitmeler. Ayna karþýsýnda aþaðýlayýcý sitemler. Panaromal olaylarýn eksilmediði, Korkulu kasaba gibi, Çýðlýðý eksilmeyen rüyalar. Akýl hastalarýna kiralanmýþ kalp odacýklarý. Buzul bir çaðda esir kalmýþ avuç içleri.
Bunlarýn ev sahipliði yapan bir beden. Ve hepsinin eseri imzasý kanlý elleriyle atan. Söylüyorum sana tekrar tekrar, Seni tekrar sevebilir miyim?
Nefsine köle olan, Kendine yararý olmaz ki. Ben senden sonra, Þiire kaçtým. Sanýrým burada bir atom düþüyor, Daðýlmýþ kalbin mezarlýðýna. Ötesi yok kalbin son hazaný, Dumaný bile olmayan külden ibaret.
Þ Ý M D Ý Soruyorum kendime. Sever miydim? Ýþte bunu artýk hiç bilmiyorum....
Sanýrsýn Kuldan Öte?
Erhan Çuhadar Sabýr Gemisinin Kaptaný
Yer yüzünün incileri KADIN’lar Dünya Kadýnlar Gününüz Kutlu Olsun Sosyal Medyada Paylaşın:
Erhan Çuhadar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.