Kýyýlarý silken akþam dalgalarý gibi saatler eðiliyor bugün gündüze yýrtýlýyor içimizde düþün bezi yitiriyor insan mücevherlerini yitiriyor yüreðindeki o bitimsiz sözcüklerini
Rüzgar parmak ucuyla bir kelime mýrýldanýyor bugün gölgeler ve düþler ayný terazide böyle geçiyor günler , seneler böyle yaþlanýyor gölgelerimiz kýmýldayan alev sönüyor ve topallýyor zamanýn atý
Vakit kalmadý diyor uzaklardan bir ses beden kavruluyor topraðýn altýnda ölüme karþýn , yaþama karþýn bir yorgan gibi bir köþeye býrakýlýyor ömrümüz kurumuþ bir yaprak gibi savrulup duran dünyaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
buzul dünya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.