KA
BEN GAYRI YOL BİLMEZ OLDUM
Ben beni arar olmuþum,
Meðer hiçken kaybolmuþum,
Ýçim dýþým pare pare
Ben gayri yol bilmez oldum
Yüzüm tutmaz ki divana,
Huzurundaki mihvana.
SEn’den iz görmezsem eðer,
Ben gayrý yol bilmez oldum,
Ne aþikem nede maþuk,
Halim na’hal sanki boþluk.
Beynim akýk yolum taþlýk,
Ben gayrý yol bilmez oldum.
Vuslat iken firak oldum,
Yar yoluna burak oldum.
Haktan sapmayan bir kuldum,
Ben gayrý yol bilmez oldum.
Fayda vermez hiçbir cihan,
Makam,mevki,saray ve þan.
O’lmaz isen hal periþan,
Ben gayrý yol bilmez oldum.
Oyun bilmem hile kurmam,
Tek azýðým kuru hurmam.
Tesbihim kolumda burmam,
Ben gayrý yol bilmez oldum.
Bir rahmet ki gark edersin,
Her hâlleri fark edersin.
Naciz kulunu bilensin ,
Ben gayrý yol bilmez oldum.
Ya RAB, SEN’sin affý veren,
Çok sevip hemde sevdiren.
Hasreti sona erdiren,
Ben gayrý yol bilmez oldum.
Beþeriyim farkýndayým,
Unutmazsýn hatrýndayým.
Bir kulunum kapýndayým,
Ben gayrý yol bilmez oldum.
Affýný isterim Ya RAB,
Ekber yolunayým turab,
Niyazýmý eyle murad,
Ben gayrý yol bilmez oldum.
Kadir TURGUT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.