Sızılı Bir Ummandır Hayat
Ruhumdaki saklanma odalarýna vurdu kýþ güneþi
Kuþkulu hançerlerin kabzasý yüreðimi deldi geçti
Dönek sevda devrindeyim, avucumda ter tükendi
Eflatun bir gök altýndayým, hüznün þiirleri bitmedi.
Iþýklar tünüyor yorgun gözlerime, bülbülüm dalsýz
Yaðmurlar birikiyor þakaklarýmda, göðsüm yarsýz
Eskimiþ zamanlar, derinlere saklanmýþ þimdi anlar
Dalgalý gönlümdeki yokluðunu söyle yar, ne saklar.
Suskulu bir düþünüþün rahlesinde dudaklarým üþür
Ansýz krizlerin yorgun damarlarý düþlerle büzüþür
Kýrýk camlar birikir yapýlarýmýzda, hüzne dökülür
Sýzýlý bir ummandýr hayat, koptukça birbirine dikilir.
Sökülmez öfkemin karanlýðýnda diz çökerim kendime
Boþlukta bir pusula adýn, uzandýkça yanarým derdime
Talanlanmýþ sevinçlerim, bayramlar gelmiþ, ah neyime
Ruhum bekleyiþ odalarýnda komalýk, dert inmiþ derine.
Dönüþsüz yollarýn terkisindeyim, eriþilmez düþler taþýdým
Üþüdükçe yüreðim, aþký en merhametsiz çöllerden aþýrdým
Büyüdü hücremdeki büyülü güller, gelmeyiþlerine þaþýrdým
Bir yalan dünya masalýymýþ hayat, yaþadýkça farkýna vardým.
Selahattin Yetgin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.