Benim Künyem...

.
Ýnsanlýk künyemde, zihin dünyamda,
Akýl da benimdir, fikir de benim...
Manevi bünyemde, ahlak gönyemde,
Ýsyan da benimdir, zikir de benim...
.
Ýnanç tüccarýna vermem elimi,
Cahil-cühelaya sormam yolumu.
Faydasýz kelama sürmem dilimi,
Sitem de benimdir, þükür de benim...
.
Ýradem takattir, aklým pusula,
Meyletmem hayýrsýz paraya-pula...
Muhabbetle bakar gözüm her kula,
Zengin de benimdir, fakir de benim...
.
Ne istersin, gaf mý, çatlayan ses mi,
Büyümüþ burun mu, kokan nefes mi...
Sýðmaz düz renklere hayatýn resmi,
Kýrçýl da benimdir, çakýr da benim...
.
Yýllarýn izi var yorgun ökçemde,
Her çiçek keyfince açar bahçemde...
Razýyým ne varsa nasip bohçamda,
Altýn da benimdir, bakýr da benim...
.
Kalýrým biçare kahýrda, darda,
Gelir de gereksiz dertler art arda...
Lakin ata yurdum, bu hoþ diyarda,
Tümsek de benimdir, çukur da benim...
.
Bizi mezhep mezhep bölen utansýn,
Bu halden menfaat bulan utansýn...
Has kardeþi hasým bilen utansýn,
Hasan da benimdir, bekir de benim...
.
Bin yýllýk çimento, birlik belgesi,
Kopamaz, vatandan hiç bir bölgesi...
Düþtükçe üstüne ”ayýn” gölgesi,
Tirþin de benimdir, Tekir de benim...
.
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:

VeliBOSTANCI Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Kardeşim... Karadeniz Gibisin… Memleket Dediğin… Şelâle… Türkçe… Taksim… Arkadaş... Kahramanlar… Ne Zaman… Yandı Gönül…