Kırağı çalan sabahlar

güneþin bakýþlarý bir mýzrak gibi
deliyor kaburgalarýmý
ve çýðlýðýmýn sonsuz boþluðu
gülüþümün sarý rüzgarlarý esiyor
yaný baþýmda
sesimde ýssýz bir telaþ
dudaklarýmda büzüldü gülücükler
saçlarýmda gün aðarmasý
sýrtýmda hançer
kabuk baðladý düþlerim
aðlayan orman yaðmurlarý gibi
gözlerim duman sarýsý
avuçlarýmda
ateþten dolunay karanlýðý
her iklimim ayaz
bir kar üþümesi tuttu beni
gözlerimde yalnýzlýðýn nem kederi
baðlaç kurup oturmuþ yüreðime
avurtlarý çökmüþ
kýraðý çalan sabahlar

nasýrlaþan avuçlarým kýzýla çalar
güz mevsiminin dinmez sancýlarý içinde
gizemli gecelerin gölgesinde
dudaðýmda küllenmiþ alevler
ýþýðýný ýsýtýyorum uzandýðým enginlerin
solurken nefesim
yalnýzlýðýn yüzü
düþer tenime apansýz
gecenin üþümüþ ellerinde
kaldýrýmlarý taþýyorum göðsümde
yorgun bedenimin bu sisli þehrinde
telaþlý solgun
ve hiç mahpusluðunda
enkazlý yerimden vuruldum
içimden karanlýðýn ölüm taþlarý
çöl matemi yüreðimde saklý
sürgün ýrmaklarýn gür sesi
topraklarýn matemli türküsü

Sis yangýnýndan kaçan
yosun tutan gözlerim
kuþ çýðlýklarýna yakalandý
esmer yaðmur tanelerinde
beyaz bir kýyamet baþlar
yaþamýn soluk yüzünde
göðsüme gömülmüþ bir aðrý gibi
çýðlýðýn terli akþamlarýnda
Düþlerin ölü çocuklarý büyüdü gözlerimde
göçebe titrek yaðmurlarýn kýzýl ormanýnda
ýslak baharlara fýsýldayan
kan çiçekleri açtý
kanayan ayýn gölgesinde

Sosyal Medyada Paylaşın: