YABANCI
Bir ben var içimde, bana yabancý
Kendini arayan bu gözler kimin.
Kim bu bedenimde kalan kiracý
Beynimde kaynayan farazlar kimin.
Evvelinde nine deðildi adým
Kim aynalardaki bu yaþlý kadýn?
Doldu mu dostlarým yoksa mîâdým
Ömrümü peyleyen yapbozlar kimin.
Kapýmý çalan yok, nerede herkes
Bir ben varým birde içimdeki ses
Güçlükle aldýðým, verdiðim nefes
Ezaya doymayan marazlar kimin.
Hayat savaþýnda yenilmiþ gibi
Ben miyim bu yorgun kalbin sahibi?
Her çizgi ömrümün gizli talibi
Alnýma sýðmayan pürüzler kimin.
Saçlarým ak olmuþ, emanet diþim
Tadý, tuzu yoktur ekmeðin, aþýn
Koskoca dünyaya sýðmýyor baþým
Muhatap bulmayan bu nazlar kimin.
Böyle iki büklüm deðildi belim
Suyumu içerken titriyor elim
Duymuyor kulaðým, dönmüyor dilim
Secdesi olmayan namazlar kimin.
Hafýzam silinmiþ, bomboþ dimaðým
Geri dönmüþ gibi sâbi’lik çaðým
Dil derbeder, aklým hep darmadaðýn
Aklýmý zorlayan avazlar kimin.
Var mýyým, yok muyum, gören bilen yok
Yalandanda olsa, yüze gülen yok
Yaþlýlýk yenmeyen ekþi bir koruk
Gönlümü harlayan alazlar kimin.
Kendime bed gelir, kendimin huyu
Uykularým kaçar her gece boyu
Seyreder gibiyim bir tiyatroyu
Ýçimi daðlayan bu sözler kimin.
Kýþýn ortasýnda yandýrýr beni
Aðustos ayýnda dondurur beni
Her gün baþka türlü kandýrýr beni
Huzuru salmayan arazlar kimin.
Yolun sonundayým, en baþýndayým
Hesabým tutmuyor, kaç yaþýndayým
Hayat sofrasýnda tükendi payým
Heybeme sýðmayan molozlar kimin.
Yüzümü kapatmýþ, bedeni sarmýþ
Kimler hazýrlayýp, ölçümü almýþ
Bu dünyada böyle libas mý varmýþ?
Tenimi sýrlayan beyazlar kimin.
Her kul ödeyecek can denen borcu
Kaçýnca tutulmaz bu ipin ucu
Bu yolculuk neden böyle yorucu
Tahtýmý sallayan omuzlar kimin.
Nûriye Akyol /31/7/2021
USTA KALEMLERDEN DAMLAYAN GÖNÜL ÝNCÝLERÝ:
Nerde sevdiklerim-arkadaþlarým.
Yaparým-bozarým ,yine baþlarým.
Kýrýþ kýrýþ çehrem ,düþer kaþlarým.
Ayarlanabilir bu baston kimin?
.........Neneh (Emine Balý Oðuz)
Çocukça halimin bitmez nazýmdan
Ýliklerime vuran yaþ ayazýndan
Dökülür aðýtlar ömür sazýndan
Tellerine vuran parmaklar kimin.
...........Suphi sekü
Tükenmez sanýlan yýllar tükendi
Aþýlmaz denilen yollar tükendi
Yangýným son buldu küller tükendi
Ýçimi üþüten ayazlar kimin.
.......Þentürk Dursun
Baktým ki geriye,çok uzunmuþ yol,
Bükülmüþ bacaklar,incecikmiþ kol,
Durmuþ hiç ses vermez,bedendeki sol,
Kim durdu duaya,niyaz’lar kimin.
......Tuðal KÖSEMEN
Görsel alýntýdýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nûriye Hsbk Akyl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.