Nasýl sevdim seni Bir bilsen nasýl Kaldýrým taþlarý anlatsýn sana Yoruldu dudaklarý o taþlarýn Ayaklarýmý öpmekten Bu þehrin deli dolu sokaklarýný Ezberlettin bana Her köþe baþýnda bir aný Her köþe baþýna bir iz býraktým Yokluðunda Yaðmurlu havalarda bile Camdan bakan Meraklý bakýþlar eþliðinde Az mý ýslandým Nisan yaðmurlarýn da Bir aþaðý bir yukarý Eskittim kaldýrýmlarý sen diye Sessizce gittiðin O günden beri Yüreðim yalnýz, bir yaným eksik Ne gecem, gecedir Ne günüm gündüz Kaldýrým taþlarý þahittir buna
Yürek çeperlerimi Sýzlatýrken duygular Yarýnlara dair bir ýþýk da yok Aceleci adýmlarýn Hýzlý hýzlý yürüdüðü Bu Arnavut kaldýrýmlarýnda Eksik olan senin izlerin Herkes kendi derdinde Herkes kendi iþinde Seni yitirdiðim bu kör olasý þehirde Sanki Tek yalnýz olan benim Ne þarkýlar, Türküler Ne de dostlarýn nasihatleri Tatmin etmiyor artýk beni Çünkü aklýmda sadece Aþkým Bir de hep karþýmda olmasýný Ýstediðim Üzüm karasý gözlerin Yokluðun bir hançer Nideyim gayrý Kalmýþýz be gülüm Biz ayrý ayrý
Diyorum ki Ne güzeldi yarin, gözü, kaþlarý Anlatsýn aþkýmý sana Þu kaldýrým taþlarý
Sadýk DAÐDEVÝREN Aþýk LÜZUMSUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASIKLUZUMSUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.