KA
GEÇ KALIYORSUN
Gecenin karanlýðýný yorgan edip çekmiþsin gözlerine ,
Acaba üþümesin diye mi yoksa görmesin diyemi perdeliyorsun?
Alýþtým artýk alýþkanlýklarýna,
Kendince bazý þeyleri erteliyor, üteliyorsun.
Oysa beni ihmal kalbine inkar, hayata israf ediyorsun,
Söylesene ;
Ölüm geldi,geliyor,
Buna ne diyorsun?
Umursamayýp yok mu sayýyorsun?
Yaþadýklarýndan ders çýkarayým derken,
Yavaþ,yavaþ kayýyorsun.
Ne kaydýðýný görebiliyorsun,
Nede karanlýklara sebebiyet verdiðini.
Bilmiyor,
Duymuyor,
Görmüyor musun?
Hiçbir zaman olmadin bari son bir kere yetiþ bak geç kalýyorsun.
Yahu yazdým seni olmadý ,
Sevdim seni inanmadýn,
Sustum dayanmadým.
Kendi kendime yandým,yandim,
Gönül delhizlerimi binbir hançerle daðladým,
Sen görme diye kimi gün kime gece kuytu köþelerde aðladým.
Arþa yükselen feryadýmla dualarýmý umutlarýma baðladým.
Sen tatlý uykunu çekerken ,
Ben kaç geceyi uykusuz sabahladým.
Geç kalýyorsun yine,
Hatýrýnda yoktur belkide ,
Ben yine hatýrladým yetiþ bak bu son satýrlarým...
Kadir TURGUT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.