GAM HANEYİM

Aynaya bakamam, buðulu camý,
Silemem içimden, yapýþmýþ gamý,
Dengede durmuyor, eksiði tamý,
Bu aþkýn derdinden, divaneyim ben.

Kullar sýnanýrken, aþk bir bahane,
O aþkýn yükünü, bilmek þahane,
Kurarken kendine, bir hayalhane
Bu aþkýn derdinden, bir haneyim ben.

Zühre yýldýzý ol, doð bu geceme,
Aðzýmdan dökülen, her bir heceme,
Kavuþsaydým bende, nazlý eceme,
Bu aþkýn derdinden, pervaneyim ben.

Sevdamýn deðeri, pul oldu yitti,
Yüreðim aþkýna, kul oldu gitti,
Bir ömür peþinde, yol oldu bitti,
Bu aþkýn derdinden, viraneyim ben.

Özbekoðlu sevmiþ, delicesine,
Bir aþkýn sonunu, görürcesine,
Gözünü kýrpmadan, ölürcesine,
Bu aþkýn derdinden, gam haneyim ben.

19.02.2024 Konya
Durmuþ Ali ÖZBEK
edebiyatevi.com/yazi/282238/gam-haneyim

Sosyal Medyada Paylaşın: