ÜZÜM ÇİÇEĞİM
Yalnýzlýk çekilmez, hep aklýmdasýn,
Hayalin gözümde, üzüm çiçeðim.
Utansýn þu esen, yeller utansýn,
Getirmez kokunu, üzüm çiçeðim.
Sorma senden baþka, sevdiðim yok ki,
Kul köle olmuþum, kapýnda tut ki,
Bakýþýn geceme, ýþýktý sanki
Görseydim bir daha, üzüm çiçeðim.
Dertlere tutulur, kalýrsýn naçar,
Dizlerin çözülür, göz ferin kaçar,
Bakmýþsýn açmayan, çiçekler açar,
Kesme umudunu, üzüm çiçeðim.
Þu azgýn nefsimiz, dünyayý ister,
Bitmez sanma ömrü, çabucak biter,
Nihayet gözünü, boz toprak örter,
Caný veren alýr, üzüm çiçeðim.
Aklýselim olan, zorluktan yýlmaz,
Sevgi gönlümüze, þart ile dolmaz,
Her canlý ölür de, sevdalar ölmez,
Aþk sende yaþasýn, üzüm çiçeðim
Özbekoðlu sabret, divane olma,
Dünyalýk iþlere, dalýp da kalma,
Sonra piþman olup, saçýný yolma,
Her an ömür biter, üzüm çiçeðim.
12.06.2021
Durmuþ Ali ÖZBEK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.