HİÇ KARŞI ÇIKILMAMIŞ GÜLMENİN ORTADAN KALDIRILMASINA

etrafta hiç gül yok, hece bekçileri var
sona erdirmek için kýzýla çalan sözcükleri
maddeye koþarken duygularýný düþürenler
çiçek hikâyeleri anlatýcýlarýný ihbar eden
adaletsizliði unutturmakla görevli muhbirler
hiç gül yok ortada, ölmüþ renkler var
bütün bunlar aðýr þeyler, çok aðýr

her sabah uyandýðýnda
pencereleri kapalý bir ülke karþýlýyor seni
bir ülke ki gözleri kanayýp duruyor –görmemekten-
ve hep ayný ses yükseliyor dünya denen dev mazgaldan:
Sisifossss! Sisifossss!

kaç kez söyledim mesleðim hayalperestlik
düþ yolculuklarý çizen tecrübesiz bir ressamým ben
kan ve kýlýç kokan aðzýyla
kalýn kalýn baðýrýyor gerçekliðin kayasý:
Sisifossss! Sisifossss!

ben o deðilim diyorum; insanlardan kaçtýðým için
taþlarla konuþan biriyim sadece
düþüncenin kýrýk dallarýný onaran bir iþçiyim
kuþlarýn ayaklarý kanamasýn diye

ama hiç gül yok ortada, gece nöbetçileri var
renk olmaya çalýþan kum tanelerini söndüren
hiç öfkelenmemiþ kimse görünürdeki bu yalnýzlýða
hiç karþý çýkýlmamýþ gülmenin ortadan kaldýrýlmasýna
çok aðýr þeyler bunlar, çok aðýr
taþýyamaz hiçbir sýrt bunu;
gelse bile dünyanýn bütün Sisifoslarý
ve yok olmadýkça sevgisizliði yaymakla görevli muhbirler



Sosyal Medyada Paylaşın: