Gizemli kadın

Birazcýk sevilmek için
Ne çok sevdik
akif tütüncü


Fay hattý gibi ömrüm
Bilinmeyen ne kýrýklarým var
akif tütüncü

Annemin çeyiz sandýðý gibi gözlerim
Her renkten açýlmamýþ umutlar
akif tütüncü

Vücudumdaki bütün yapraklarým döküldü
Bir sen dökülmedin
Birde içime batan dalýn
akif tütüncü




Gizemli kadýn
Kalbimin çay molasý, gizemli kadýn
Demini almamýþ resimlerde
Siyah beyaz bir iz
Kýrýk mektuplarýn
Fallarda ki eksik kelime
Nokta býrakýp giden yazar
Eski bir yazýttýr gözlerin
Tarihin derinlerine yolcu
Tozu kalmýþ beklemelerin
Martý kanadý, sula

Kokusu sinsin akýþlarýn
akif tütüncü





Ankara’daydým
Bahçeli evlerdi o zamanlar okulum
Yüzümdeki utangaç bir kýzarýklýktý aþk
Gözlerimi kaçýrýrdým kimse görmesin diye
Utanmaktý sevdaya dair ne varsa o ifadelerde
Hep bilinmeyen yabancý isimler deðildi ya sevilen þairlerce
Asumandý
Acemiydi yüreðim taþýmayý bilmiyordu sevdayý
Düþürüyordu sayfasýnýn yapraklarýna ismini
Ders arasý oldu mu kýþ gelirdi
Dökülürdü yere ayrýlýðýn hüznü
Saçlarý kalmýþtýr diye dokunurdum sýrasýna
Bahar kokardý oturduðu her yer
O olmasa da
Giderdi Çankýrý denen Ankara’ya yakýn
Bana uzak dünyanýn öteki yurduna
Titrerdim Ankara garýnda
Beklerdim banliyö trenimi
Gitmem gerekiyordu ona uzak bana yakýn yerlere
Yataða girerdim baþucumda onun yazdýðý kitap
Dalga dalga gelirdi gecenin karanlýðý
Ýçimde yalnýzlýðýn onunla güzel olduðunu öðreten aþk
Yokluðunda Kurtuluþ parkýna giderdim
Buz pateni kayan çocuklar
Rus romanlarýndaki eþitliði arayan komünist çocuk ben
Fransýz romanlarýndaki kraliyet çocuklarý onlar
Baþka bir dünyanýn insanlarýydýlar sanki
Biz düz yolda bile düþecek kadar hayata yabancý
Onlar özlemeyi bile bilmeyecek kadar hayata yabancý
Ama ulaþýlmazdýlar iþte
O kadar güzel kayýyorlardý ki bir buzun üstünde
Hep ötekilerdi sanki
Anne bize hasret
Baba bize hasret
Aþk bize hasret
Evleri bile daha aydýnlýktý sanki
Bizde bir ampul
Onlarda onlarca ismini bilmediðim aydýnlatýcý
Oysa biz daha mý güzel seviyorduk ne
Annemizin çeyiz sandýklarýndan öðrenmiþtik
Yaþayamayacaðýmýz sevda için
Emek harcamayý
Çamurluydu geçtiðim sokaklar
Üzerime sýçratýrdý yalnýzlýðýn kirini sanki
Ne çok özlemiþtik sevilmeyi
Sevmeyi doðuþtan bilirdik

Sosyal Medyada Paylaşın: