CAN YOLDAŞIM

Aþkýn gonca gonca açtý gönlümde,
Ömrümün baðýna diktiðim sensin...
Bugün de, yarýn da, kalan ömrümde;
Hayata baþlayýp bittiðim sensin...

Gözümün nûr’usun, baþýmýn tacý,
Yuvamýn direði,derdim ilacý,
Saâdet baðýmýn her iki ucu;
Binlerce kördüðüm attýðým sensin...

Al gönlümü taþtan taþa çal gitsin!
At ateþe, rüzgârlara sal gitsin!
Yeter ki nefesim seninle bitsin;
Mahzun gözlerinde yittiðim sensin...

Derdimin ortaðý, can yoldaþýmsýn,
Baþýmýn üstünde talih kuþumsun,
Çayýmsýn, çorbamsýn, gün ýþýðýmsýn;
Her sabah doðduðum, battýðým sensin...

Gölgesinde huzur bulduðum çýnar,
Baþýmý gölgesiz býrakma ey yâr!
Senden ayrý nefes aldýðým zarar;
Yanýnda huzuru tattýðým sensin...

Yanýmda varlýðýn olsun yeter ki,
Ellerin elimde kalsýn yeter ki,
Dünya bir yana sen, bir yana bil ki;
Öz canýmdan üstün tuttuðum sensin...

Varýmsýn, yoðumsun, iki gözümsün,
Azýmsýn, çoðumsun, alýn yazýmsýn.
Dikili aðacým olmasýn varsýn;
Ömrümü, ömrüne kattýðým sensin...

Akyol soyadýný almak, devletim,
Sensin yurdum, yuvam ve memleketim
Asla bitmez sana sevgim, hürmetim;
Beraber yürüyüp, gittiðim sensin...

Nûriye Akyol (Hicranî) 9/1/2022

Görsel alýntýdýr.

Sosyal Medyada Paylaşın: