UFKUMDA KİRACI BİR ŞİİR...

Lalden bir çýðlýk gecenin münferit karanlýðýnda saklýyým.
Devasa bir asa, aþkýn peçesinden sökün eden
Renklerinse izdihamý ve itibarý
Bir b/ölü iki iken aþk
Þahlandýðý kadar duygular
Þahý padiþahý deðilim cihanýn
Savruk bir hece adý gül adý aþk adý gam
Sürgün edilmiþ bir lehçe

S/onsuzlukla iþtigal
Geçmeyen üþümelerim
Þerh düþtüðümse latif bir esinti
Ýçre dönük yolculuðum kozamdan
Firar ettiðimin ertesi
Tek kozum mademki sevgi
Bir rahle bir tapýnak bir lahit
Aþkýn b/eþiði
Serbest dalýþta yok iken üstüme
Yüreðime de gömdüm gömeli seni

Ah, Mihriban’ým:
Sensin sen nefesime eþlik eden
Kýymete binmese de sevdam
Gýybeti yalnýzlýðýn
Ýhya edilesi yüreðim
Akut bir hüzünle hemhal
Savurduðum her hece her þiir
Geceden kalmayým iþte
Günden güne solan yüzüm
Þah damarýmdan yakýna sevdalý
Aþký kürediðim topak topak
Sarmalýnda özlemin
Atýfta bulunduðum bir rahmet
Gökte saklýyým yeryüzünde kayýp
Ayýp bir minvalde deðil
Ayyuka çýkan hüzünde konuþlu
Sefasýný sürsem ne ki hayatýn?
Semazen yüreðimle pervaneyim yalnýzlýðýma

Göç mevsimi gelmeden
Göçmen kuþlarla da hasbýhal etmeden
Öcünü alýyorum dünün
Geçimsiz bir mevsim:
Bir yaným kýþ bir yaným bahar
Serildiðim yatak döþek
Azým karar çoðum zarar
Çoðalan hecelerle iþtigal
Bir de çöreklenen hüzünle
Sancýmla sanrýmla pekiþen bir asalet
Yoksa adýna rivayet denilen midir aþkýn simasý?

Gölge etmesin yeter ki ahvalim
Gecenin bitiminde
Þafak saydýðým seher vakti
Þakaðýma dayalý bir namlu misali
Ýç çekiþin sonlanan dirayeti
Dýþa vurum olsa olsa
Þairin mizacýndan seken o kör kurþun
Þiirin semasýnda billur sesi evrenin
Bir ikbal ki demlendiðim
Bir ihbar ki sökün ettiðim
Sonun baþlangýcý
Yalnýzlýðýn sarnýcý
Kubbemde saklýyým

Tüm kusurumla baþ koyduðum
Hakkýn yolunda bir yolcu
Ruhu duymaz kimselerin
Ufkumda kiracý bir þiir
Umudun tasnifi iken ömür
Kendimle hasbýhal ettiðim o minval ki
Huda’nýn eseri
Sevginin esiri…


Sosyal Medyada Paylaşın: