Aðzýmda bir karýþ lafla Saatlere düðüm atmayý iyi bilirim Arada sýrada gözlerine baðdaþ kurup Hayatýna dair yazdýðým denemeleri Soluklanmadan sana okuyabilirim
Caným sýkýlýnca kendimi öldürüyorum Envai çeþitlerde Bir meydanda Bir aðacýn altýnda Kimse farketmiyor ya yaþadýðýmý Öldüðümde de öyle
Çok pis zaman harcarým Kendimi koltuktan yataða ata ata Hayatýn her þekilde geçtiðini bilenlerdenim Seninle veya hepberaber Kör veya saðýr
Saatler insanlarla dalaþýrken Kitaplar raflardan onlarý seyrediyor Her satýr kendi yüzyýlýnýn dilsizi Külüstür geçmiþimize Yaldýzlý bir gelecek kýrpýyoruz Ben kaðýtlarý keserek Kalbimi oyarak Kayýplarýma bir köpek gibi havlayarak Çok pis zaman harcarým
Hayatýmýn manzaralarýndan insanlar çýkartýrým Ýnsanlar koyarým Biliyorum ýþýklarý yok Yakýnlarýnda ateþ yakarým Kalbi olmayan kaçar
Ýnsanlar ormanlarda kaybolurken Þehrin ortasýnda saatleri kýrarým O kadar uzun ki bazen bir dakika Kýr kýr kýrýlmýyor Ama ben pes etmem
Biliyorsun Çok pis zaman harcarým Ömründen sana çok geleni bana verebilirsin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Murat Kayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.