Bir Kara Çiçek Var İçimde

yatýyor içimde
zýkkýmýn kökü
ben kupkuru dallarýyým
dokunmayýn diyorum insanlara
kirletmeyin diyorum
çekin ellerinizi karanlýðýmdan
benim umutsuzluðum daha temiz
umutlarýnýzdan
yalancý bir beyaza bürünmeye katlanamam
gökyüzü sizin þaraphaneniz olsun
benim gökyüzüm þaraphanem
bir kara çiçek var içimde
ayaklarýnýzýn altýna gömüyorum
kimse görsün istemiyorum
yapýþýp kalsýn diye içimde ziftin özü
ikinci paketi açýyorum
bir kara çiçek var içimde
solmaya yüz tutan
iyimserliðimden korkmaya baþladým
yavaþ yavaþ
mutsuzluðuma merak sarmaya baþladý etrafýmdakiler
merakýnýz batsýn
yatýyor iþte içimde
uyandýrmayýn
ne geçecek elinize sizi aðlatýnca
bir kara çiçek var içimde
gözyaþlarýnýz olmadan sulanan
büyüyor geceden geceye
utanmadan karanlýðýndan
usandým aydýnlýðýnýzdan
siz kaðýtttan güneþler asýn balkonlarýnýza
ben zýkkýmýn köküne sarýlayým öðlen vakti
bir kara çiçek var içimde
sevinçlerinize buket yapmaya hazýrlandýðým
hüznümü kaçýrdýnýz
bir kara çiçek var içimde
solmaya yüz tutan
kurursa aþk yüzünden kuruyacak
mutluyum
mutlumusunuz?



Sosyal Medyada Paylaşın: