Neredesin kaderim? Sen benim göz bebeðimdin. Sen benim umudumun aynasý, Neredesin sevdalým? Canýmýn yarýsý nerede?..
Çýð gibi düþ/tün avuçlarýma her ümit kýrýntýsýnda Ve Eylül’le baþladý sanrýlarým Sen gene yoksun.
Son yapraklarýmýn savrulan çokluðuna kapýldým Güz yaðmurlarým yine sensiz yaðacak Ve bir daha dönmeyeceksin sanýrým.
Yazlar sonbahar’a gebeydi Gözlerim ise ilkbahar’dý Yeni bir aþk doðuruyordum kara kýþlara Adý ümitsizlikti bebeðimin. Ve ay/sýz gecelerde Yýldýzlar çalýyordum gök yüzünden Senin için...
Saçlarýmla sarýyordum üþüyen düþlerimi ve sen yine yoktun.
Dayanýlmaz oluyor bazen hasretin Kasým sonsuzluklarýnda özlemlerim saklý Bu bahar da sensiz geçti Ardýndan gelecek kýþlarý sabýrla bekliyorum .
Biliyorum. Boynu bükük bir kardelen gibi Güneþi gördüðümde öleceðim.
-Ve sensiz asla var olmayacaðým-
26 Eylül 2008 01:30
Emine Genç
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dil-ruba Emine Genç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.