tozmasýn diye kar taneleri
kanatlarýnda tüy hafifliðinde ninni büyütür gibiydi
o sevmezdi aslýnda ruhunu ürperten
ayaz kýþý
gel gör ki adýna özdeþ
ruhuna zýt bir isim eklemiþlerdi
isminin en ön yanýna
"kar kuþu"
uzak köy evlerinde kurulan sohbet sofralarý
düþ ve duaya örülmüþ duvar artlarýnda
sükuta ererdi bir köþede
kuþ yüreðinden geçen o masum
o içten derin sevdasýný saklardý
utangaç gülümsemeleri vardý
bahara özlem
sevgiliye hasret tüten
redifsiz þiirin felsefe günlüðü ile
baþlar sabahýna
bir güðüm dolusu güzel söz
karþý bayýra uzanan söylem içten tebessüm
sonsuzluðu çizen
gizem çeviren daire
soru iþaretinin alt derinindeki nokta
hüzünde yalvarýþým
aþkýyla aðlayýþým
her onsuz daðýlýþýmda
huzurla toplanýþým
ne muhalif söylemler
kaldý zarif gecede
ne kar gecede tutunabildi
yaz geçitmiþ aþktan bahara
kar kuþu
zaman yenik bu tutkulu sevdada
güneþ ýþýk paramparça
gönlümün aþk meydanýnda
EbRuAsya //
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.