Sen Öz

Sen öz kalan ne varsa üvey,
Yaðmurun yaðýþý gibi,
Damýtýlmýþ bir sevgidir kalbimden topraklarýna süzülen.

Sen yoktun yanýmda kýzmadým hiç,
Pazar sabahlarýnda gözlerim dalýp gitmedi,
Bir kuþun ötüþünü kýskanmadým eþini çaðýrýrken,
Suyun altýnda aðladým, elimin yetiþemediði yerlere.

Sen içimde hep kalanlarýn asil nedenisin.
Özümsedim yokluðuna dair her ne varsa.
Hiç gücenmedim…
Hep bekledim son deminde aþkýn,
Ölüm sarmýþ vuslatýnda,
Takati bitmiþ olsa da yollarýmýn.
Bir yaný sen,
Diðer yaný hasret.
Ve ben yine olduðun yerdeyim.
Bekledim son seferini yolculuðun.
Bekledim karanlýðýn gün doðumlarýný,
Ýçimin özünü,
Koyduðun yerlerde bulamadýðým kendimi,
Sað yanýma vuran sancýlarý,
Bekledim gelirsin diye bir umut.
Çaldým yüreðimden umutsuzluklarý.

Ve ekledim ömrümün her sabahlarýna,
Mavi özlemlerimi.
Özlemimi atarak içime
Bekledim kabuk tutmayan yarama bastýrýrken yumruðumu
Susmanýn çýkmaz sokaðýnda
Bekledim ikimizi…

Hasan YILDIRIM
Sosyal Medyada Paylaşın: