TARİFSİZ ACILAR İÇİNDE...

TARÝFSÝZ ACILAR ÝÇÝNDE
"Günler aðýr
Günler ölüm haberleriyle geliyor
En güzel dünyalarý yaktýk ellerimizle"
N. Hikmet
***
“Anlatamýyorum...” demiþti Orhan Veli
“Bir yer var, biliyorum
Her þeyi söylemek mümkün
Epeyce yaklaþmýþým, duyuyorum
Anlatamýyorum”

Güzel ülkemin yok olan kentlerini
Kahramanmaraþ’ý, Malatya’yý, Adýyaman’ý, Adana’yý
Topraklarýmýza sonradan kattýðýmýz
Ama þimdi haritadan silinen Hatay’ý
Osmaniye, Gaziantep, Ýskenderun, Þanlýurfa, Diyarbakýr’ý
Hepsi bir yana
Toprak altýnda kalan binlerce caný
Ölümü, acýyý, öfkeyi
Görüyorum, duyuyorum; ama anlatamýyorum

Enkazdan çýkarýlan gül yüzlü çocuk
“Annem,” diyor, “annem nerede?”
Toz toprak içinde aç susuz genç kýz
Çýkar çýkmaz baðýrýyor gün ýþýðýna
“Býrakýn beni, ben de katýlayým ailemi kurtarma çabalarýnýza”

Bir baba
Yanýnda kýzý, tabut içinde
Ýnanmýyor kýzýnýn gittiðine
Eli onun soðumuþ ellerinde

Ve yýllarca kalesini koruyan bir güzel adam
Aðlýyor, yalvarýyor
“Ne olur yetiþin, yardým edin!” diye diye

Enkazdan çýkan ele sevgiyle patisini uzatan köpek
Keþke senin kadar merhametli olsaydý
Bu binalarýn yapýmýna izin verenler
Umarým hesap verir
O utanmaz, vicdansýz ve de hýrsýz müteahhitler, denetmenler

Þairin dediði gibi günler aðýr
Altýndan kalkýlacak, yüreðe gömülecek bir acý deðil bu
Yuttu onlarý evler, kocaman devler gecenin karanlýðýnda
Ve onlar güzel rüyalar görürken uykuda
Gül yüzlü çocuklar, gençler, analar babalar, her þey gitti
Sonsuza dek dinmez bir acý bu topraklarda

Türkü söylüyor yanýk sesli bir kadýn
“Maraþ’tan bir haber geldi
Dediler ki Merik öldü
Keþke Merik ölmeseydi
Kesileydi elim kolum”

Ne Merikler ne Mehmetler gitti
Mezar oldu aymazlýðýn yapýlarý onlara
Dinlerken bu türküyü ekranda
Söz dinletemedim göz yaþlarýma
Çaresizim, elimden bir þey gelmiyor
Neler neler söylemek istiyorum ama
Dökemiyorum, anlatamýyorum duygularýmý
Ak kaðýda
......................................
Numan Kurt

Sosyal Medyada Paylaşın: