köye gelince çocukluðumuzun sokaklarý yanýmýzda dolaþýr hatta saklanýr bazý hatýralar gezince köyü gezindikçe öðreniriz kendimize getirir gördüklerimiz þu taþlý sokak , þu eski evler, þu tarihi çeþme þu boyasý solgun okul þu kuruyan dere her bir taþýný tuðlasýný kerpicini ne kadar özlemiþim camiyi geçince þu fýrýn pidenin kokusu gelir yaklaþtýkça bu kadar mý özlenir açlýk bu kadar mý sevilir kahveden gelen çay yaný baþýma oturan meraklý insanlar hepsi hepsi içimizden , bizden birileri saklamadým kendimi herkesi selamladým yüzüm bu topraklardýr bu topraklarda doðmak geri dönüþler içindir bu topraðýn teninde avunur ruhum Kanyon’u gören evleri gördüm huzura yolculuktan bir tablo köyün havasý suyu iklimi ekmeði topraðýnýn kokusu býrakmadý hiç beni meðer ayrýlýk kalbimin susuþu sessiz matemim miþ hiçbir þey avutmazdý gurbette gurbetin þarkýlarý yabancýydý uzak ve karanlýktý parlaklýðý gelince anladým köye geçmiþin hatýrasý burada þimdi nefes alýyorum dere tepe tarlalar taþýmýz topraðýmýz,daðlarýmýz kerpiç evlerimiz bað bahçelerimiz yoksul günlerimiz canlandý gözlerimizde o günlerden bugünlere gelmiþiz, köy daha deðiþmiþ yarýnlara mutlu bakýyor köyün yeþili cennetti bizimle daha maðrur daha tasasýz.
MUSTAFA KAYA 04.02.2024 Sosyal Medyada Paylaşın:
e.mustafa kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.