hüzünlü güz geldiði yýl bütün mevsimler kaçtý mahsur kaldýk kar düþtü yollara kýrýlmýþ kalplerimiz vardý tamir edemedik bizi birleþtiren yalnýzlýk güz mevsimiydi böyle bir gündü çiðnenen yapraklar yapraðýndan soyulmuþ aðaçlar yüzü yýrtan soðuklar kar çýðlýk çýðlýk beyaz çöl soðuk bir sonbahar yaþlandýðýmý unutuyorum sessizliðin güzelliðiydi kar beyaz þehir bir yanýmýz uzakta daðlar bir yanýmýz kar kahkahalarý unutturuyor yalnýzlýðý akþam önü kar beyazlýðý ..
Mustafa kaya 30.01.2024 Sosyal Medyada Paylaşın:
e.mustafa kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.