bir onulmaz dert bu tutuldum bir kere her gündüz her gece cehennem bir delice gidiþ hayatta yalan bir geziþ yürekler acýsýna uðradým içimin çýrpýnýþlarýný duydu bir derviþ dipsiz bir cehennem uyuþturucu...
kaybolmuþtu aþkým sevinçlerim harman gibi savruluyordum kimi zaman viranelerin izbeliðinde kimi lüksün zenginliðin merkezinde uyuþturucu yemiþ vücudum
gözlerimi açtým uzandýðým mezarlýktan her yanýmý saran korku baþka bir þey deðil uyuþturucu...
oysa insanýn ruhu Allah’ýn nefesi...
Mustafa KAYA 28.09.2005 Sosyal Medyada Paylaşın:
e.mustafa kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.