sen gidene kadar fark etmemiþtim zamaný meðer topyekün dönüyormuþ kainat sen içinde yoksun diye durgun muþ maceralarým sen içim de yoksun diye anlamsýzmýþ yýldýzlý gecelerin parlaklýðý
zaman bir meftunmuþ ben kendi ellerimin yazdýðý kaderin kaza maðduruyum sanýrdým acýlar büyütür kendi beþiklerimde sallardým oysa bulutlarýn seyri bir tek çocuklarý þenlendirmezmiþ kuþlar için aðaçlar için yaðmazmýþ ýslak mehtabýn rengi sen gidene kadar ben gökyüzünü benim sanýrdým meðer gökyüzü aþýklarýn dilek aðacý dua kapýsýymýþ
sen gidene kadar ben, kendi hapishanemin sultanýymýþým meðer saltanatým uzanmýþ iki göz arasýn da ne yýldýzlara ulaþmýþým ne gerçeklere açýlan yaralarýmý esir etmiþim bilinmeyen savaþlarda topyekün içimdeki kaleleri kuþatmýþým bu zaferler yarým yamalakmýþ meðer bu topraklar hep seninmiþ gidiþin beni bir çocuk gibi uyandýrdýðýn da anladým
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turaçç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.