Adını Ne Vakit Duysam

Adýný Ne Vakit Duysam

Adýný ne vakit duysam
Alýp götürür beni uzak diyarlara
Yaz günü yahut ayýn þavkýnda
Islanýrým gözünden yaðan yaðmurlarda

Þunca sevda da neyin nesi
Yaralý maðrur fakat umutlu

Adýný ne vakit duysam
Korkudan ölürüm yokluðuna
Belki köhne bir sokak lambasý altýnda
Belki karanlýk gökyüzü karýþmýþken uzayan yollara

Ýçimde bir ürperti sýcacýk
Sustuðumuz bütün
sevda sözcükleri gelir aklýma
Sanki söylemediðim her kelime
Bir mezar açacak avuclarýmda

Adýný ne vakit duysam
Bir çoçuk uyanýr yanýmda
Eski bir maziden
Dökülür elma çiçekleri
Kanayan dizlerimde
Sevdamýn yalnýz izleri
Seninle birlikte yalnýzlýðýn hýrçýn sesleri
Ýki yalnýz insan bir soðuk düþler ülkesi
Üþüyen ellerimizden de soðuk
kalbimizin her köþesi

Adýný ne vakit duysam
Sigaraya uzanýr ellerim
Sensiz tesellisi yok gecenin
Ýçimde dünden kalmýþ bir acý
Hiçbir zaman gitmeyecek gibi

Adýný ne vakit duysam
yapraklar düþer ellerime
Anladým ki
gebe kalmýþ sonbahara hasretim
Anladým ki
yalnýzlýk kocaman bir resim
Ýçinde sen ve ben
Belki bir duygu yoðunlugunda
Bakýyoruz bir birimize umutsuzca

Adýný ne vakit duysam
Susuyorum geç kalmýþlýðýma
Bir ümit filizlenip açýyor avuçlarýmda
Belki diyorum sýyrýlýp onca mutsuzluktan
Koþup gelecek yanýma

Adýný ne vakit duysam
Hüzünlerle dolu bir rüzgar kapýmda
Bir uçurtma býrakýyorum gökyüzüne
Üstünde sana dair
Hayallerin yorgun bekçileri
Gökyüzünden düþen
Güneþi sayýyorlar saçlarýna

Adýný ne vakit duysam
O küçük çay bahçesi büyür gözlerimde
Uzanýp maziye
Ýnce bir öpücük kondurur zaman
Çalarken rüzgar ayrýlýðýn
Hüzüni þarkýsýný
Sanki yorgun bir ses uzaklardan gel diyor bana

Sosyal Medyada Paylaşın: