KORKSAM NE YAZAR

Adým,adým çýktým da þu merdivenlerden,
Sonunda geldim, bir uçurumun baþýna,
Býktým þu sabah akþam gelip gidenlerden,
Herkes el kaldýrmayý beklerdi, na’þýma.

Mavi güvercinler, baþýmda dönerlerken,
Gök yarýldý,kapýlar aralandý gökten,
Geldi birkaç melek,þafak vakti sökerken,
Baktý birden, hazýr mýsýn dedi gerçekten.

Öyle kolay mý ölmek, hayýr dedim birden,
Öyleyse acý çek dedi, geçip giderken,
Bir aðrý çöktü böðrüme, çektim ýzdýrap,
Sýrt üstü yatmýþ, halsiz yataða düþerken.

Oysa ki bir ben miyim, ölmemi bekleyen,
Bakaným ! hele ki, dýrdýr edip dertlenen,
Ne kadar üzgün, hala sað ve süründükçe,
Der bana ! yetti ömrüme, ölsün þu gayrý.

Gel ölüm gel, kurtar beni þu zalimlerden,
Korktum sanma, ölüm denen gerçeklerden,
Ölüm,ölüm senin gibi var mý, bir gerçek,
Korksam ne yazar, Allah’tan geleceklerden.

A.Yüksel Þanlýer
25 Eylül 2008-09-25
Antalya.







Sosyal Medyada Paylaşın: