Soğuk Yüzlü Yabancılar
Yýldýzlar indi sarp yamaçlardan
Soðuk ellerini sardý rüzgâr
Bir yaralý gibi baktý
Hüznü yokuþta karþýlayan yâr...
Mutluluðu pýrýltýnýn þavkýnda arar
Odaklandýkça çaðýran karanlýkta
Rüya denizinde / kor yatakta
Ölümde...
Soðuk yüzlü yabancýlar...
Bir serçenin ayak izi kadar
Çabucak örter üzerini iz’in
Narin / ince / kýzýl akþamlar...
Var’lýk göçünü erdiren sabaha,
Ak tolgalý yalnýzlýklar
Katar katar yaðar...
Durdu duracak saðýr çizgi
Vasfýný sorar…
Buðulu / silik / bilindik eþkâli.
Kapaksýz gediðin buz damý altýnda,
Coþtukça coþan ýrmaðý
Sýcak kalbinde büyütür sýrma teli
Her an ütülenen, kayýp ovada...
Sýmsýký saklar çiçekleri / kardelenleri
Alnýna kondurduðu gibi sevinci,
Koþarak gider toy bahara...
Sarýldýðý boþlukta bulur teselliyi
Yurdunu tanýr son nefesi
Son adýmla...
Aralýk 2021
📍Bu þiir Güneysu Dergisi 133. sayýsýnda yayýmlanmýþtýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İlknur İşcan Kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.