suyun da kendini ifþa ettiði gün gelir bir gün
o gün bütün iyi hâllerin cenazesini kýlalým
zira bir kötülük bin iyiliði gömer topraða
söver insanoðlu övdüðü ne varsa
kendimden bilirim
küfür yapýþtý mý insanýn diline
düþmez yakasýndan
kahkahasý yalan hayatýn
yalandan öpülmüþ eli
berhudar olur belki
acýnýn kendini ifþa ettiði gün, unutulur bir gün
nasýl iyileþtikçe kanatýlýr yaralar
unuttukça hatýrlatýlýr
yazýklar olsun ki bana
her biri aklýmda
insan bir kusurdur
cennetten bilir kendini
cehennemi yaþarken en çok da
en çok da severken kandýrýr
içinde bitmez bitmez derinliði
düþülmez sanýlan o boþluða atar sesini
her soðuk, kendini ifþa eder bir gün
sýcak bir yalanýn mârýdýr boðazýna dolanan
atký sanýlmasýn
el divândýr
suçu sabit
tutsaktýr insan en çok da göðe
elinden gelse, kuþlarýn elinden alýr hürriyeti