AÇ KAPIYI YÜREĞİM...
AÇ KAPINI YÜREÐÝM,AÞKIM GÝDÝYOR..
Bu nasýl bir vedadýr böyle tenimi paramparça eden,
Ciðerimi yerinden söküp de beni harabeye çeviren.
Bu nasýl bir sevdadýr ey yâr,hep seven midir terk edilen.
Aç kapýný yüreðim aþkým gidiyor,býrak geç kalmasýn…
Sakýn aðlama ardýndan gözlerim, yazýktýr gözyaþlarýna.
Nasýlsa piþmanlýk güllerinin dikenleri batacak ayaklarýna.
Sanma ki sana verdiði acýlar kâr kalacak o zalimin yanýna.
Aç kapýný yüreðim aþkým gidiyor,býrak geç kalmasýn…
Mademki gidiyorsun al senin olsun bütün ýþýklý yollar.
Senin olsun tüm güzel çiçekler kokla istediðin kadar.
Ayrýlýðýn ateþi elbet bir gün senin de içini yakar.
Aç kapýný yüreðim aþkým gidiyor,býrak geç kalmasýn…
Korkma yalnýzlýktan týpký bir rüzgâr misali gelir geçer.
Hayat bu belli mi olur, gün gelir ansýzýn sana da güler.
Yitirme umutlarýný sakýn insan ne ektiyse onu biçer.
Aç kapýný yüreðim aþkým gidiyor,býrak geç kalmasýn…
Unutulmak olsun tek derdin gönlüm sen bunu da yenersin.
Nice çileler çektin de sabrettin yine de zulme baþ eðmedin.
Ölümden öte köy mü var boþ ver! Râbbedir tek emanetin.
Aç kapýný yüreðim aþkým gidiyor,býrak geç kalmasýn….
.
.
.
.
.
ecedemet...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.