TİTANİK

TÝTANÝK...






TÝTANÝK...


Jilet kesiði bir nisan gecesinde demlemiþti kaderini zaman,
Sýcak hayallerini buzdan bir kadehe teslim ederken.
Birkaç sorhoþ þiþenin ayýk homurtusuydu belki de ,
Beyaz þeytana kanýp da, kendinden geçen þehvetli teninden.


Saatler , karanlýðý tam ölüm gece vazgeçti akrebin sevgisinden.
Yalnýzlýða dümen kýrmýþ bir nefeslik yaþamdý artýk tüm nefesler.
Ayaz flikalara dolduruldu önce, cebi kalýn arsýz zenginler,
Islak bir kemanýn arþesinde boðulan binlerce masum notanýn,
Ýsyankâr çýðlýklarý arþ”a yavaþ yavaþ yükselirken..



Okyanusun kalbine düþen nice aþklarýn týnýsýdýr þimdi,
Aðlayan ruhlarýn yüz yýllýk âhýyla inleyen düþleridir, bize kalan keder.
Çocuklarýn uyurken damaklarýnda kirlenen o son þekerin tadýný,
Umarsýz balýklar çalmadan önce ,keþke düþünebilseydi,
Titanik batmazdý belki,
Ölü tanrýlar soðuk sudan , o kadar korkmasaydý eðer…
,
,
,
,
,
,
ecedemet...









Sosyal Medyada Paylaşın: