BİTİRDİK

Geride býraktýk iþte baharý;
Takvimden koskoca yazý bitirdik.
Yapraklar döküldü çoðu da sarý;
Kýþ kapýyý çaldý; güzü bitirdik.

Gönül, þuh bakýþa hemen kanýnca,
Kâfir, þarabýndan bize sununca,
Taptýk hep onlara kendi dinince;
Kapaðýn’ açmadan cüz’ü bitirdik.

Ayný suya dalmak zor geldi bize.
Hep bildik mekanlar dar geldi bize.
Yârin koynu bile hâr geldi bize;
Ýyce arsýzlaþýp yüzü bitirdik.

Sýçrayýp giderken ordan oraya,
Yýllar sýralanmýþ meðer araya.
Sonunda dönünce bahtý karaya;
Ocak tütmez oldu; közü bitirdik.

Bir kuru cisimle gezerim þimdi.
En ufak rüzgârda tozarým þimdi.
Etrafý sessizce süzerim þimdi;
Kalmadý hiç feri gözü bitirdik.

Çabucak tükettik sayýlý günü.
Yakýndýr menzile bu yolun sonu.
Henüz göstermiþken pusula yönü;
Yokuþa týrmandýk; düzü bitirdik.

Ömrünce beklerken bülbüller gülü,
Çiçek çiçek gezip topladýk balý.
Þimdi biz de çektik ayaðý, eli;
Dönmüyor dil artýk; sözü bitirdik.


Sosyal Medyada Paylaşın: