ARDIÇ AĞACI
Salýncak kurulur bazen dalýna,
Çocuksu yanýmýz semâya uçar.
Kimisi sýrtýný dayar beline,
Yorgun nefesini seninle açar.
Hiç boyun eðmezsin daðýn kýþýna,
Hayat kaynaðýsýn ardýç kuþuna,
Mayýsta girersin yörük düþüne,
Kervan hazýrlanýr yaylana göçer.
Toroslara yeþil rengi eklersin,
Doðaya can verir bir de paklarsýn,
Sýrdaþým gibisin neler saklarsýn,
Etmezsin bizleri gölgende naçar.
Yýllar çürütemez asla özünü,
Cemre düþen gönül çeker nazýný,
Âþýklar söylerken sevda sözünü,
Naðme naðme senin baðrýndan saçar.
Çýkarken yükseðe sedirin boyu,
Ladine benziyor birazcýk huyu,
Sen nerden aldýysan bu asil soyu,
Gözlerim hep seni birinci seçer.
Yapraðýn olsa da sanki bir diken,
Varlýðýn bozkýrý hep eder mekan,
Bunca insan sana sevdalý iken,
Daha nice ömür yanýnda geçer.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.