ÇIKMAZLARDAN ÇIKMAK İÇİN

Çýkmazlardan çýkmak için bulduðun ilk kapýyý aç
Ve dýþarýya doðru nefesin kesilinceye kadar koþ.
Sonra beslendiðin asýl kaynaðý takip et.
Doðuya, inadýna doðuya koþ.
Ve göreceksin güneþ en güzel haliyle doðacaktýr.
Ama önce güneþin batmasýný seyret.
Sonra gözünün önünden perdeleri kaldýr.
Ýkiliði, çokluðu býrakmayý bil,
Bire gel, bir ol,
Yýk içindeki putlarý,
Yönel hakikat çýrasýna,
Ve göreceksin ki orda aslýnda deðer verdiðin birçok þeyin
deðersiz olduðunu…

Bu yol erdem yoludur.
Herkesin harcý deðildir bu yol.
Nice insanlar bu yollarda helak oldu gitti.
Menzile varan çok az insan vardýr.
Dergâhta yürek piþmeyince beden cehennemde yanar.
Ham olan yanmadan piþmek ister,
Oysa yanýp sonra piþer insan.
Ve erdemle piþtikten sonra,
Buharlaþarak aþk yaþanýr hale gelir.
Bu yolda yoruldum demeyeceksin.
Gideceksin.
Yorulacaksýn,
Kahrolacaksýn,
Yanacaksýn,
Periþan olacaksýn,
Ama sen gideceksin inadýna.

Bu han yine bizimdir,
Hancý da biziz,
Yolcular deðiþken.
Kalana da gidene de selam olsun.
Zaten sen hakikat sýrrýna vakýf olunca,
Giden de gelen de bir olur,
Zengin de fakir de ayný çýplaklýkta olur,
Ve sen ey hancý, gün gelir senin hanýn da yýkýlýr,
Ve sen ey mezarcý, bir gün senin de mezarýn kazýlacak.
Eðer varýrsan menzile,
Uzakla yakýný bir göreceksin,
Doðumla ölümü bir bileceksin,
Acýyla sevinci ayný potada eriteceksin,
Ýþte o zaman sen ben olacaksýn,
Ve ben sen olacaðým,
Yani anlayacaðým,
Senlik benlik kalkar ortadan.
Bir küçük kývýlcýmla ne sen kalýrsýn ne de ben.
31 Mart 2016
Sosyal Medyada Paylaşın: