SeKiZ oKTaVLıK uĞuRLaMa

hatýrý sayýlýr bir yenilgi sonrasý
kapanmamýþ yaramýn üstünü eþeleyen
hüzne aldýrmadan
alfabesi eksik özlemlere
yarý kekremsi tebessümler giydiriyorum


en afilli vedayý etmek için
en þaþaalý elbisemi giyiniyorum
özenle papatya tacýmý iliþtiriyorum saçlarýma
kendimi uðurlarken
hiçbir þey yarým kalmamalý
ne þiirler
ne þarkýlar
ne içilen kahveler
ne de verilen sözler
üstelik helâllik de almalýyým
hatta birkaç veda mektubu
hýçkýrýklarým yedi göðü delse de
yazmalýyým


meselâ
pencere önündeki üç orkidenin kalbinden öpmeliyim
kardelenler asilce baþýný uzatmýþken topraktan
bir güzel kedere boyandýðým ruh haline son vermeliyim
son ses döve döve hýçkýrýklarýmý
öleceðimi bile bile
baþým dimdik gitmeliyim


gecenin en ýssýz saatinde
ellerim yaralamadan kalbimi
çerçevelerdeki hasrete bir çivi çakýyorum
bir çivi
bir çivi daha
hayal ettiðim mutluluk suç unsuru olmadan
eþgâlimi tarif edecek bütün kanýtlarý
yok ediyorum
iþbirlikçi þiirlerim öncülük ediyor utanmadan kimsesizliðime
kahkahalarým yeri göðü inletirken
hýncýmý alýyorum acýmasýzca kendimden
dost bildiklerim övgü dolu sözlerle uðurluyor beni
ahhh bu ne saadet Allah’m


takýp takýþtýrýyorum sekiz oktavlýk yalnýzlýðýmý kollarýma
hikâyem daha çok canýmý yakmadan
gülüþümü dünya çocuklarýna emanet edip
sessizce gidiyorum




nagihan
Sosyal Medyada Paylaşın: