ÖMRÜN SON ÇEYREĞİ...
Ah, nüktedan i mgeler tutulmuþ nutkum
Arazý yüreðin
Arazisi sevginin
Nemalandýðým düþlerim
Ve lanet olasýca dinmeyen insan sevgim
Göðsümde devasa bir arazi
Kurda kuþa yem olmamak adýna
Yüreðimde engin bir dehliz
Karanlýðýn ýþýðýnda kaybolmaksa
Eðer ki iþin raconu…
Kýsa kes, be muallim
Ýndinde yüreðin
Daralan nefesim
Hýnca hýnç sevgim
Ve nefretim nefsime
Ölümüne sevdiðim
Ölümsüzlük ki neyime?
Mizacý günün
Varsýn miadý dolsun ömrün
Muteber bir þiir yazmanýn peþinde
Kaçýp da kovalanasý mevsimin nüktesinde
Sýzan kalemim
Sýzan hüznüm
Devasa bir girift
Þehrin eþiðinde
Dev bir asa elimde
Kalemse muhabbet ehli
Münferit olan o tek hece:
Aþkýn kudreti
Havsalamdan taþan
Hazinemse yürek sandýðým
Sanýp sanmadýðým ne ise
Sevgiden medet uman seferi yüreðim
Ve deliþmen mizacým
Tetiklenmiþ kalemin
Þafaðý bir kere attý mý gecenin
Sancaðýmý diktiðim
Asla edinmediðim bir peçe
Perçemime yaðan yýldýzlar
Baþ koyduðum hayatta kim ise artýk
Neyi umursar?
Neyden ibarettir mabedim
Meylettiðim ölüm
Mealim sevgi diye yitip gittiðim
Ömrün son çeyreði
Yarýladýðýmdan da fazlasý
Kaybettiðim bir cihan harbi ki
Þükür ki terki cihan
Þükür ki telaffuzu imkânsýz bir yalan
Hançerlendiðim sýrtýmdan
Sýnýr aþýmý
Doz aþýmý
Mihenk taþý
Yadsýyamayacaðým kadar çok acý…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.