tanrýnýn elinden kýsa kibrit çöpünü çektiðimde daha çocuktum;
çocuktum sonra ormanlar yandý; masumiyeti bilmezden önce kirsizliðim, almayý bilmezden önce vereceklerim, susmayý bilmezden önce söyleyeceklerim yandý.
çocuktum sonra ormanlar yandý; nefret nasýl edilir bilmeyiþim, dokunurken incitmek istemeyiþim, giderken kal demelerini bekleyiþim yandý.
çocuktum sonra, bana bir büyümek kaldý.
nûn..
Sosyal Medyada Paylaşın:
zünnûn Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.