Yukarý bak! Dinle… Kimsenin göremeyeceði kadar uzaklara, Ruhuna dokunamayacaklarý kadar derince, Gerçeklerden uzakta; rüyalarda bir yerde, Seninle…
Seninle… Ay ýþýðýnda kanatsýz bir gece, Sokaklarda intizarlar aðlaþýr, Bir yaðmur ýslaklýðýnda seviþince, Bir kelebek olur gönül, uçar dolaþýr.
Ve sessiz… Uçsuz bucaksýz bir yalnýzlýk benimkisi. Anlayamýyorum, Bir insan ruhu nasýl olurda vurulur, Yetim bir çocuk misali; yalýn ayak, Yürürken sokaklarda; öyle, Yitirip kendini; kendi içinde, Belli ki güzel günlere inanýyordu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kadir Ercik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.