HEP ÇOCUK KALSAYDIM

Keþke hep çocuk kalsaydým anne, Çocukluðum senin yanýnda,
Senin dizlerinde þefkatli ellerinde kalsaydý anne.
Keþke hiç büyümeseydim,
Büyüyüp dertlere girmeseydim anne. Bilmeseydim her þeyi,
Okumasaydým cahil kalsaydýn anne.
Bilirsin cahil insan, saf olur temiz kalýr, Hiçbir þeyden anlamaz yalan bilmez, sahtekarlýk yapmaz, kimseyi kandýrmaz anne.
Keþke hep çocuk kalsaydý anne,
Çocuktum mutluydum anne.
Cahildim huzurluydum anne,
Sevdiðimiz birine;
Sevgimizi söyleyemiyorduk utanýrdýk, ayýp sanýrdýk anne.
Oysa tertemiz duygulardý anne,
Þimdilerde  ise o duygulardan eser kalmamýþ,
Her þey çýkar odaklý,
Sevgi denilen þey iki günlük ve iki cümleden ibaret anne.
Keþke hep çocuk kalsaydým anne,
Hiç büyümeseydim, hiç bilmeseydim,
Hiç görmeseydim anne.
Amirin memura, patron iþçiye,kardeþin kardeþe kinini,
Birbirine yüksekten bakýþlarýný hiç görmeseydim.
Garibanlarýn ezildiðini sevenlerin sevilmediðini,
Ýnsanlýðýn yok oluþuna  hiç tanýk olmasaydým anne.
Keþke hep çocuk kalsaydým da bunlarý yazmasaydým anne,
Ayný dünyada ayný havayý ayný güneþi ayný yýldýzý ve ayný ateþi paylaþmýyor muyuz Anne?
Ayný duaya amin demesekte ayný kýbleye yönelmesekte,
Bu neyin kavgasý anne,
Bu neyin çekememezliði hepimizi yaratan bir Allah deðil mi anne.
Keþke hiç  büyümeseydim hep çocuk kalsaydým,
Yada  giderken beni de yanýna alsaydýn anne.
Keþke hiç büyümeseydim Hep Çocuk kalsaydým anne,
Saf,cahil ama!
Hep çocuk...

Kadir TURGUT
Sosyal Medyada Paylaşın: