RASTLANTI

Ne güzel rastlantýydý o gün sana rastlamak.
Ceylaný kýskandýran gözlerin vardý hani.
Þeyda bülbül misali kulaðýmda bir name,
Þiiri kýskandýran sözlerin vardý hani.

Uðruna çöl aþýlan Leyla’yý gördüm o gün.
Aslýhan’ýn girilmez baðýna girdim o gün.
Tahir idim ansýzýn Zühre’ye erdim o gün.
Züleyha’nýn soyundan izlerin vardý hani.

Ruhuma üfleyen mey aþkýn niþanesiydi.
Bu ses kimsesiz gönlün zuhreden kimsesiydi.
Bu ses kaf daðýndaki Zümrüt Anka sesiydi.
Kadere gülmek gibi hazlarýn vardý hani.

Cihan yansa umrunda olur muydu aþýðýn?
Ne ay karþýlýðýydý ne güneþ bu ýþýðýn.
Muamma olsun dedim sýrlý ismi maþuðun.
Meçhule gitmek gibi pozlarýn vardý hani.

An geldi bir gülüþün bir ömre bedel oldu.
An geldi gözündeki gözyaþýn cana doldu.
An geldi bülbül öldü, bað bozuldu, gül soldu.
Ama bende bitmeyen yazlarýn vardý hani.

Ne kalýr senden bana seni çýktýktan sonra?
Söner mi can ateþi bir kez yaktýktan sonra?
Mesut’um gözlerime dönüp baktýktan sonra?
Baðrýmda ince sýzý nazlarýn vardý hani.

Mesut ALTUNKAYNAK
Sosyal Medyada Paylaşın: