Nazlý kardeþim; Sana bu satýrlarý yazmaya kendimle çok çekiþtim,(*) ama Barýþ yazmasaydý senide benim gibi bilki çok az kiþi tanýyacakdý.
Bir buðu baharat olsam, -bir fiskem toz kýrýntýsý yada- omuz verip katýlsam uðraþýna ulaþmaya hecelerimle ben, bu doyum sonsuz bir þölen!
Irak Topraklarý’nda fakat peþ-peþe þehitlerimiz ölüyor, içte büyüklerimiz kükrüyor; “Daha da bomba, daha da uçak, dahada silah, daha da Þehit...” diye, biri Filistin’i, diðeri Kürt Halký’ný yoketmek derdinde.(?) Belanýn en hayýrlýsý, içimin sýzýsý.
Neyse; Nice hecelerle avundu-durdu bu yorulmaz kalem kadýn-erkek eþitliði davasýna, -erkek olduðu halde hem- ama seninde bildiðin gibi;
“Rüyaný gerçekleþtirmek için (*) uyanmaya karar vermelisin!”
deðil mi?
(*) Josephine Baker (1906-1975) Amerikalý dans, þarký ve tiyatro sanatçýsý; Yaþamý buyunca politik olarak „Kadýn haklarý ve Eþitliði“ üzerine uðraþlar vermiþtir. 2.nci Dünya savaþ’nda Hitler Faþizmi’ne karþý „Halk Direniþi“ne Fransa’da etkin olarak katýlmýþtýr. Savaþtan sonrada Amerika‘ daki ýrkçý ve kadýn düþmaný düþünceye karþý olan „Halk Etkinliði“ ni yaþamýnýn sonuna dek desteklemiþtir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuz Can Hayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.