ne kadar sýðacaktým ki,
sen’ olmadýðýn bu kalbe,
þehrin dudaklarýnda gözüm,
gözümden yaðan kelebek kuþlarý,
boncuklarý dökülmüþ sözlerimin;
kanýmý ektiðim toprak gibi,
yeþeren kýrmýzýda sevmiþim seni..
ateþ giyindiði tende,
gümüþ sesler ötüþür;
þarkýlar susar,
þiirlerim sensiz kalýr,
kimsenin haberi olmayan;
sade bir düðün arefesidir ölüm,
ecel seni öylesine aþýk ederken;
gelmeyeceðim diyemem ki,
senden baþka her sona...
karan
e. ey. z.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.