MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

YANIK KELEBEKLER...
ecedemet

YANIK KELEBEKLER...



YANIK KELEBEKLER...



yanýk bir kelebek türküsü gibidir benim annem
beni varlýðý ile yok edip, yokluðuyla var eden
bütün ümitlerimi isli kanatlarýna yükleyip,sonra da
toz toz,duman duman ,emanet bir rüzgârýn vicdanýna terk eden

iþte o rüzgârdýr beni yýllardýr ,hâlâ diyar diyar savuran
savurdukça, ýslak küllerimi kâinat-ý âleme daðýtan
daðýlan zerrelerim kim bilir nerede bulur merhameti
ve kimde dinlenir cesedim, hangi mevsim,hangi zaman


ben yanýk bir kelebek larvasýyým, tüm renklerim is"e teslim
karanlýk bir ateþin kozasýnda kimsesiz, sessiz, esrik bir sel’im
kýrmýzý ökçelerin omzunda haykýran sesim kendime bile yük
o kadar ki ! küflenmiþ çýðlýðým , asi ruhumdan daha büyük


kör nefeslerimin adýmlarýna saklanmýþ yine bütün gölgeler
gördüðüm her gökkuþaðýyla baþým arþ’a eðilse de, sana deðer
öðretilen her þey, kalabalýk yalnýzlýðýmýn tek rüyasýymýþ meðer
kader ! býrak çekme beni, býrak,býrak ta özgürce aðlayayým,yeter !


ah yâr ! hasretin uyutur beni her gece göðsünde, sen bilmezsin
kâbuslarýn kara ellerinde aklanýrken aþka yasak günahsýz düþlerim
vuslatýn hiç gelmeyen sancýlý sesidir, saçlarýmda gizlenen ak saatler
ölümün gölgesine sýðýnmýþ bir lahit misali, þeytanýn o son sevabýný beklerim


ateþin rahminde kavrulmuþ cennetsiz bir tohum gibiyim þimdi
çamur akan her sokaðýn göðsünden ömrümce çileye emzirildim
hangi yaðmur damlasý temizler artýk, uyku çürüðü kokan kirpiklerimi
azad et beni ey Araf ! azad et ki,özgür kalsýn artýk sudaki parmak izlerim


soyun hadi , zamanýdýr ey sonbahar,dökülsün topraða tüm yasaklarým
notalarý sarhoþ bir bestenin majörüne kývrýlmýþ bedenimedir avare isyaným
belki ben de uçmayý öðrenirdim kendimce, yanýk olsa da asi kanatlarým
mahzen kokan çýðlýðým,asi ruhumdan , daha büyük olmasaydý eðer


vuslatýn hiç gelmeyen geç sevincidir artýk aynalarda gördüðüm
saçlarýma yaðan bu özgür kar taneleri,umutlarýma köle olmuþ kördüðüm
Oysa ne düþlerim vardý aþka dair, söyle ! seni kim prangalara vurdu
ey yüreðim

çocukken kovaladýðým o masum kelebeklerin âhýdýr þimdi genzimde dolaþan
bu kanlý düðüm...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ecedemet...

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.