TUT ELİMİ SEN ŞİİR...

Þimdimi sustur, sen þiir meylettiðimsin mademki
Makberimde aðýrlayayým o halde seni
Yarýn olmadan git
Dünde kalan yarýmýnla günümde tecelli et
Savurduðum nidalarla ördüm hem ben sesi

Muhalif bir tanrýsýn
Ýçimin boþalan zembereðinde saklý iken
Yorgun zaman
Yanýk aðýtlar
Yâdýmdan seken yarýnýmsýn
Þimdimde mevcut
Kâh öfke kâh sevgi
Ýçerlediðim kadar sana
Haydi, ne olur bir kere daha tut elimi, sen þiir

Þehrin sokaklarýný basmýþken acýlar
Basmakalýp þarkýlardan seken anýlar
Aðdalý deðil
Ayan beyan sýzanla hemhal
Düþ gücüm
Hayal ertesi tükense de ömrüm
Hayta senin
Hoyrat mizacýn
Bak, birlik dirlik olmak adýna
Ederin bazen bir yitim kalem her sustuðunda
Künyemde saklý hem ismim hem sen, sevdalandýðým þiir
Yürek eksenimde devinen bir yabancý iken öncemde
Yerlisi duygularýn
Hayata þirk koþtuðum
Adýna þiir denen özlemle

Mýntýkam belli
Aralýksýz nöbete kaldýðým…
Ýzin silmek ne mümkün:
Ah, þiir gizimde saklý bir yangýnsýn
Her i mge bir kývýlcým
Her sözcük yoldaþým
Ses etmeden yaþadýðým bunca yýlýn…
Evet, öcünü alýyorum þiirsiz geçen yýllarýmýn
Bonkör bir sevdayla
Batýl deðil yürekte saklý o hoþ sedayla
Atýl yüreklere de itibar etmediðim kadar
Ne batýksýn ne atýk
Sevdalandýðýmsýn sen, þiir

Sancaðýmsýn
Simamda saklý yangýn
Þiarýmsýn ve umudum
Tükenmek bilmeyen coþkumdan mustarip
Gel gör ki:
Seni her andýðýmda
Ya da boþ ver görmesen de olur
Nazýna katlandýðýmsýn
Niyazýmda saklý bir güç bir tanrý
Aþkýn þüheda ikliminde saklý bir týný
Tinimsin
Alýn terim
Titrimsin
Yaðan yaðmur misali
Sana nasýl da müteþekkir
Sensizlik yok artýk mizacýmda

Yaðdýðýmsýn
Yaðdýransýn
Yaðmalandýðýmsýn
Yardakçý asla deðil
Varsa yoksa baþýmýn tacý
Aþ erdiðimsin aþkla
Aþina sen mehtabýmsýn
Iþýyan yüzünde saklý nice hoþluk
Isýtan ateþimsin

Bazen rüzgârým üþüten
Bazense miladým
Hele ki oldun mu da bir kere: daraðacým
Bense celladýna sevdalý münferit bir kývýlcým
Öldüðüm kadar yaþattýðýmsýn
Öldüðünde ansýzýn doðduðum
Tutulan nutkuma deðil sanadýr özlemim

Öznemde saklý gizsin
Gizin tininde seken bir sihir
Kalemimse vesikalý yârim
Sana kavuþmakla geçmekte iken de ömrüm
Sensin sen, þiir:
Vazgeçemediðim
Uykumun en tatlý yerinde yakalandýðým
Darp edildiðim kadar i mgelerle yaðmalandýðým
Her ne olursa olsun
Olmazýn olurusun
Benim biricik aþkým hep de yað içime

Yaþýmla beslerken acýlarýmý
Ýçimi acýttýðýn kadar da esen býçkýn rüzgârýmsýn
Sana emanettir varsa yoksa mezar taþým
Yeter ki sinemde doð ve gitme
Ben gitsem bile
Silinmeyecek g/izimsin silinmez iken de aþkýn dayatmasý
Kuru dere yataðýnda
Kusursuz bellediðim nazýnda niyazýnda
Yeter ki duy sesimi caným her yandýðýnda…


Sosyal Medyada Paylaşın: