AŞK HEP 18 YAŞINDADIR

ASK, HEP 18 YAÞINDADIR

Maþuk isterse 90 yaþýna gelsin aþýðýn gözünde 18’liktir.

Ankara hukuk fakültesine baþladýðým günlerde elime bir þiir geçti þiir aynen þöyle :

Açma pencereni Perdeleri çek
Mona Roza seni görmemeliyim
Bir bakýþýn ölmem için yetecek
Anla mona Roza Ben bir deliyim
Acma pencereni Perdeleri çek

Þairin ismini araþtýrdým Sezai Karakoç çýktý.
Sezai karakoç’un þiirlerini ve kitaplarýný okumuþtum ama bu þiiri ilk kez fakülte yýllarýnda görüyordum Çünkü kendisi bu þiiri kabullenmemiþti o yýllarda.

Sonra Mona Roza þiirinin tüm bölümlerine ulaþtým dehþet bir þiirle karþý karþýya kaldýðýmý gördüm.

"Peygamber çiçeðinin aydýnlýðýnda ara
Sana doðru uzanan çaresiz ellerimi
Sýrrýmý söylüyorum vefakar balýklara
Yalnýz onlar tutacak bu dünyada yerimi."

Bunlar basit ve sýradan bir aþkýn dizeleri olamazdý. Bunlar dünyanýn bütün alevlerinden geçmiþ ve bu susuzluðunu gidermek için bütün okyanuslarýný içmiþ bir kalbin serzeniþi olabilirdi ancak.


Çünkü gerçek aþkýn hedefi beden deðil ruhtur. Binlerce insanýn görüp aþýk olmadýðý birine neden bir kiþi aþýk olur Çünkü ruhlarý ayný frekanstadýr ayný enerji kaynaðýndan beslenirler de ondan. Peki diðeri neden ona aþýk olmaz. Ýþte bu kaderin bir muammasý.
Bir insan 90 yýllýk ömrünü sizin aþkýnýz uðruna harcar tüm þiirlerini tüm kitaplarýný size yazar da bu sizin kalbinize bu tesir etmiyorsa burada ancak kaderin imtihanýndan söz edebiliriz.
Þiiri yüzlerce belki binlerce kez okudum ve her okuyuþta þairin ne yaþadýðýný hissetmeye ve anlamaya çalýþtým.
Bu dizelere karþý bir kalbin kayýtsýzlýðýnýn sýrrýný çözmeye çalýþtým. Sanki Ankara siyasal bilgiler fakültesinin duvarlarýnda bu aþkýn yankýlarýný hissedebiliyor ve yaþanan bu acýnýn büyüklüðünü görebiliyordum. Leylasýný Ankara sbf’nin koridorlarýnda kaybetmiþ bir mecnun’un duygularýydý bunlar.

Gerçek aþýklar bedene deðil ruha aþýk olur.
Yunus Emre diyor ki ölen hayvan(beden )imiþ aþýklar ölmez.

Ýnsan sevdiðini 90 yaþýnda da görse ona ruh penceresinden bakarak onu gördüðü için maþukun 18’lik hali ne ise aynen ona aþýktýr.
Zira aþkta zaman durur. Ýnsanýn çarpýldýðý andaki bedeninde hangi duygular hakimse yýllar geçse ayný duygular orada hakimdir.

Þair bir þiirinde þöyle söylüyor

"Kýrgýn kýrgýn bakma yüzüme roza
Henüz dinlemedin benden türküler
Benim aþkým uymaz öyle her saza
En güzel þarkýyý bir kurþun söyler"

Her insanýn kalbini delip geçen bu mýsralar maalesef tek bir kiþinin kalbine iþlemedi. Bir kiþiye tesir etmedi. Bir kiþiye dokunmadý.

Kaderin imtihaný bu olsa gerek.
Kaderin cilvesi bu olsa gerek

Belki de yaradan böyle güzel þiirleri bize ikram etmek için bu platonik aþký yaþattý.

Ama böyle bir aþký Allah hiç kimseye yaþatmasýn Çünkü þairin ne yaþadýðýný ancak kendisi bilir.

Hangi gecelerin cehennem azabýna denk olduðunu hangi akþamlarýn ruhunu kýrbaçladýðýný, hangi atmosferin ruhunu bir silindir gibi ezip geçtiðini, hangi nefeslerin boðucu hangi gecelerin kasvetli hangi þarkýnýn vücuda dar geldiðini ancak o bilir. Biz sadece 3. Bir gözle hissedebiliriz.
Aþkýna sadýk kalmak için evlenmemek ve çocuk sahibi olmamak Her yiðidin harcý mýdýr?

Belki yapacaðý hiçbir evliliðin onu tatmin etmeyeceðini bildiðinden. Belki kalbinde sakladýðý o hazinevari aþký hazine olarak kalmasýný istediði belki de o rabbine bir söz verdiði için bir yuva kurmamýþ olabilir.

Ýnsan en sevdiðini kaybetse 40 gün yas tutar 41 gün hayatýna devam eder ama bir aþk düþünün 70 yýl devam etmiþ ve ateþi zerre kadar sönmemiþ ve 90 yaþýndaki sevdiðini görmek için onun yaþadýðý sokaklarda yürür ve ölmeden önce bir kez olsun göz göze gelmek ister.

Bu hiçbir su katýlmamýþ katýksýz gerçek bir aþktýr. Bu bir imtihandýr. Belki de imtihanlarýn en aðýrýdýr.

O bir kaderinin imtihanýdýr ve þair þiirinde henüz dinlemedin benden türküler.
En güzel þarkýyý bir kurþun söyler diyor.

Aslýnda ölümün sýcak nefesini ensesinde hissetmiþ bir duygunun itirafýdýr bu dizeler.

intiharý göze almýþ bir yüreðin feryadýdýr.

Ancak taþýdýðý iman ve Allah korkusu nedeniyle bunu yapamadýðýný anlýyoruz.

Saðlýðýnda üstadla tanýþma imkaný bulduðum için kendimi bahtiyar hissediyorum

Sözlerimizi Yavuz Sultan Selim’in Bir dizisiyle bitiriyoruz.:

Þirler pençe-i kahrýmda olurken lerzan
Beni bir gözleri ahuya zebun etti felek.

Ustada Allahtan rahmet
tüm aþýklara vuslat diliyoruz
Sosyal Medyada Paylaşın: