Bir kabustu dün gece gördüðüm, uykumda Ben bir duvardým, kalmýþtým iki þehrin arasýnda, Taþ, tuðla, demir yýðýnýndan oluþmuþtum, Bir “Çin Duvarý” gibi güçlü, biraz da maðrurdum. Uçurtmalar vardý çocuklarýn ellerinde, Türküler yükseliyordu göklere. Sonra karardý her yer ,bombalar patladý, Çýðlýklar kapladý her yaný. Birer birer düþtü uçurtmalar, Gülmüyordu artýk çocuklar. Ben bir duvardým, savaþýn tam ortasýnda, Yaðýyordu bombalar sýrtýma sýrtýma. Paramparçaydý bedenim, Mermilerle vurulmuþ, delik deþiktim. Kan kýrmýzý, korkunç bir renge büründüm. Kurþun, kemik, barut yýðýnýna dönmüþtüm. Her þey bir tarafta, Ben bir tarafta. Kurþunlar dönüþmüþtü ölüme, Ölüleri yýðmýþlardý üzerime.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yazan Adam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.