EMİRDAĞ

EMÝRDAÐ

Daðýn taþýn bana baðrýný açsýn
Sensin evim barkým benim Emirdað
Göðünde gönlümün kuþlarý uçsun
Ey benim cananým caným Emirdað

Çýkar tepelerden seyre dalarým
Kimi dökülürüm kimi dolarým
Bir gün yeþeririm bir gün solarým
Yarýným bugünüm dünüm Emirdað

Gölcük yaylasýnda taylar yetiþir
Engin ovalarda keklik ötüþür
Ýçerim seninle yanar tutuþur
Hep sana çevrili yönüm Emirdað

Hastane önüne indim oturdum
Nakýþladým yün çorabý bitirdim
Sende bulduðumu sende yitirdim
Sensin hep aðrýyan yaným Emirdað

Emirdaðlarýna vardým yaslandým
Yaðmurunda dolusunda ýslandým
Yýldýz Tepesi’ne doðru seslendim
Ah benim çýðlýðým ünüm Emirdað

Hülya der ki yaylalara göçelim
Kapaklý’da kuzularý seçelim
Doldur ecel þerbetini içelim
Karýþsýn külüne kaným Emirdað.

Hülya Ekþi
Sosyal Medyada Paylaşın: